Gemaakt met verschillende technieken en materialen op een doek van 50×60 cm

Gedicht gemaakt door mijn broer Martin Zwanenburg

Omhelzing

Hij was verdrietig, wanhopig en radeloos
Hij was op de wereld en zichzelf boos
Hij vergat een belangrijk ding
Hij gaf  zichzelf bijna nooit een omhelzing
Hij had zichzelf weinig liefde toebedeeld
Hij had nauwelijks zijn eigen wonden geheeld
Hij was aan het liefde geven gebleven
Hij had vergeten zichzelf ook liefde te geven
Hij had nu een sterk verlangen
Hij wilde nu zelf liefde ontvangen
Hij ging de druk van buitenaf verlagen
Hij hoopte dan alles iets beter te kunnen dragen
Hij begreep als hij hier voor koos
Hij blijer werd en minder boos
Hij wist een perfect leven bestaat niet
Hij kreeg dan wel weer hoop, geloof en minder verdriet

Martin

Heeft een bestemming gevonden