30. De blauwe iris –  21-4-2025

In het uitbundige feest van de lente verschijnt ze stil: de blauwe iris.
Niet om te pronken, maar om te zijn.

Haar blauw is dieper dan woorden, haar vorm een verstilde dans.
En telkens als ik kijk, denk ik:
Kon ik haar maar vangen met mijn penseel.

Maar misschien wil ze niet gevangen worden.
Misschien wil ze alleen gezien worden – echt gezien.

Toch blijf ik het proberen.
Net als Van Gogh, om haar schoonheid treffend te verbeelden.
Ik zoek haar stilte en kracht – in lagen blauw, in spel met licht.
Op zoek naar dat ene moment waarin bloem en gevoel samenvallen,
zodat de iris op papier verbeeld zal worden.

Net als Van Gogh zoek ik naar de stilte en kracht van de iris – een bloem die zich niet zomaar laat vangen. In lagen blauw probeer ik haar schoonheid te verbeelden. Niet in perfectie, maar in gevoel.

In haar ongrijpbare vorm schuilt de essentie van de lente: beweging, kwetsbaarheid, en een stille kracht.

29. Kunst omarmen 15-3-2025

28. Leren Waarnemen 1-3-2025

Onlangs had ik een gesprek met mijn broer, die onder de naam Jan Eenvoud gedichten schrijft over alledaagse dingen. Hij zei: “Ik heb leren kijken.” Waarop ik antwoordde: “Ik heb leren zien en probeer me de laatste tijd te focussen op het leren waarnemen.” “Och,” zei hij, “dat is toch hetzelfde?” Maar ik geloof dat niet. Er zit een verschil tussen kijken, zien en waarnemen.

Kijken is een vanzelfsprekende handeling. Je ogen registreren wat er om je heen is, zonder dat je er per se iets mee doet. Zien gaat een stap verder: je herkent vormen, kleuren, bewegingen en misschien zelfs betekenissen. Maar waarnemen is iets anders. Waarnemen vraagt om aandacht, om voelen, om echt aanwezig zijn in het moment. Het is niet alleen het vastleggen van een beeld, maar ook het begrijpen van de sfeer, de emotie en de subtiliteiten die erachter schuilgaan.

Waarnemen gaat bovendien verder dan alleen de ogen. Onze zintuigen spelen hierin een grote rol. Het ruisen van de wind, het gekraak van bladeren onder je voeten, de geur van de zee of van nat gras—alles draagt bij aan hoe we een moment beleven. Soms roept een geur een herinnering op, of brengt een geluid een emotie naar boven die met alleen kijken of zien niet opgemerkt zou worden. Waarnemen is een totaalervaring waarin alle zintuigen samenwerken om een diepere laag van de werkelijkheid te onthullen.

In mijn kunst speelt dit proces een grote rol. Wanneer ik schilder, teken of een nieuw werk begin, probeer ik niet alleen te kijken of te zien, maar echt waar te nemen. Hoe valt het licht op een oppervlak? Welke energie straalt een landschap uit? Wat voel ik bij de compositie die ontstaat? Dit bewust waarnemen maakt mijn werk gelaagder, rijker en persoonlijker. Ik werk vaak vanuit mijn emotie, en ook dat is een vorm van waarnemen. Mijn gevoelens vertalen zich in kleur, vorm en beweging, waardoor mijn werk een diepere laag krijgt. Soms is het een onbewust proces: ik begin en ontdek pas later wat ik eigenlijk heb waargenomen en gevoeld.

Misschien is dat ook wat mijn broer doet in zijn poëzie. Hij observeert het alledaagse, maar stopt er iets extra’s in—een gevoel, een gedachte, een herinnering. Zijn eenvoud is een bewuste keuze, net zoals mijn penseelstreken dat zijn. We zoeken allebei naar de essentie, ieder op onze eigen manier. Uiteindelijk willen we allebei hetzelfde: het verhaal vertellen van onze waarneming. Hij doet dat met woorden, ik met beeld. Mijn schilderijen vertellen zonder woorden wat ik zie, voel en ervaar. Beide vormen laten zien hoe we de wereld ervaren, hoe we betekenis geven aan wat we zien, horen en voelen.

Het fascinerende is dat twee mensen hetzelfde kunnen zien, maar iets totaal anders kunnen waarnemen. Onze waarneming wordt gevormd door wie we zijn, wat we hebben meegemaakt en hoe we de wereld beleven. Waar de één een simpel landschap ziet, voelt de ander misschien een diepe nostalgie. Waar de één een alledaagse situatie observeert, ontdekt de ander een verborgen verhaal. Kunst en poëzie laten deze verschillende perspectieven zien en maken ze tastbaar.

Het gesprek met mijn broer bleef hangen. Het zette me aan het denken over hoe ik niet alleen mijn kunst beleef, maar ook het leven zelf. Misschien is waarnemen wel een manier om intenser te leven, om niet alleen te registreren, maar om écht te ervaren.

27. Wat betekent het om authentiek te zijn? -22-2-2025

Onlangs werd ik aangesproken door iemand die zei: “Jij bent echt authentiek, je gebruikt nieuwe materialen en technieken maar je blijft trouw aan jezelf.” Het was een compliment, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik me afvroeg wat zij precies bedoelde. Wat is authenticiteit, en waarom zou dat zo belangrijk zijn in je werk?

Authenticiteit heeft alles te maken met het trouw blijven aan jezelf. Het betekent dat je niet probeert iemand anders te zijn, vooral niet om in een bepaald plaatje te passen. In de context van werk betekent dit dat je je eigen unieke stijl, ideeën en waarden meeneemt in alles wat je doet. Als kunstenaar en als mens, authentiek zijn betekent dat je je werk op een manier uitvoert die echt, oprecht en in lijn met je persoonlijkheid is.

Het lijkt misschien een beetje abstract, maar authenticiteit bepaald jouw persoonlijke handtekening als kunstenaar. Natuurlijk zijn er externe bronnen die inspireren en motiveren, die heb je nodig om te groeien en te ontwikkelen. Maar wanneer je je eigen stem volgt en niet probeert te voldoen aan externe verwachtingen ontwikkel je je eigen persoonlijke handtekening. Mensen herkennen echte passie en oprechtheid. In een tijdperk waarin we steeds vaker zoeken naar de mens achter het werk, is authenticiteit een waardevolle eigenschap die je onderscheidt van anderen.

Wanneer iemand tegen me zegt: “Je bent authentiek, en dat zie ik terug in je werk,” voel ik me gesteund, omdat ik weet dat ik mijn ideeën en creaties op mijn eigenzinnige manier benader. Het is belangrijk voor mij om te laten zien wie ik ben, wat ik doe en wat ik voel, dat ik blij mag zijn met het kind in mij. Authenticiteit in mijn werk komt tot uiting in de manier waarop ik beslissingen neem, hoe mezelf uitdruk in kleur en vorm, een beeldtaal op doek of paneel, maar ook hoe ik soms op een wat ongebruikelijke manier samenwerk en verbind. Ik houd ervan om buiten de lijntjes te kleuren en ik houd van imperfectie.

Authenticiteit komt voort uit zelfkennis en de moed om die zelfkennis toe te passen in alles wat je doet. Het mooie is dat, door authentiek te zijn, je niet alleen anderen inspireert, maar ook jezelf uitdaagt om steeds meer in lijn met je eigen waarden te leven.

Dank je wel aan die persoon die mij dit mooie compliment gaf.

26. Een band voorbij tijd en ruimte -25-2-1953 *+  25-2-2025-

Soms zijn er banden die niet zichtbaar zijn, maar die je voelt in de diepste kern van je wezen. Mijn tweelingzusjes werden geboren op 25 februari 1953, maar hun leven was zo kort dat het nauwelijks sporen naliet in de wereld. En toch, hun bestaan is verweven met het mijne. Ik heb ze nooit gekend, want ze stierven voordat ik geboren werd. Maar een van hen leeft in mij voort, niet alleen in naam, maar in iets wat veel dieper gaat.

Vandaag is haar geboorte- en sterfdag. Een dag die niet in stilte voorbijgaat, want in mijn hart leeft ze voort. Ik draag haar naam en daarmee draag ik een stukje van haar ziel met me mee. Op momenten dat ik iemand nodig heb, als het leven zwaar voelt en ik zoek naar steun, is ze daar. Ze is niet zichtbaar, niet tastbaar, maar haar aanwezigheid is zo echt als het kloppen van mijn hart. We zijn een twee-eenheid, op een manier die niet uit te leggen is met woorden alleen.

Sommige mensen geloven dat banden na de dood vervagen, maar ik weet dat dat niet waar is. Mijn zusje, dat nooit heeft mogen leven, leeft op een andere manier voort. In mijn gedachten, in mijn gevoel, in de momenten dat ik haar het meest nodig heb. Ze is het fluisteren in de stilte, de troost in mijn eenzaamheid. Een wonder op een manier die de meeste mensen niet begrijpen.

Misschien is het juist door dit contrast dat ik haar aanwezigheid zo sterk voel. Want in een wereld waarin niets blijvend is, is onze band dat wel. Zij en ik, onlosmakelijk verbonden, door tijd, door naam, door iets wat niemand kan zien, maar wat ik altijd zal voelen.

Soms vraag ik me af hoe het zou zijn als ze echt had geleefd. Of we samen hadden gelachen, gedanst, geheimen hadden gedeeld. Maar misschien gebeurt dat al, op een manier die niet in het zichtbare leven past, maar wel in het hart. En dat is genoeg. Meer dan genoeg.

25. Kunst als Verbinding: Een Cadeau om te Delen -20-2-2025-

Elke keer weer ben ik verrast en dankbaar wanneer iemand mijn werk waardeert. Wanneer een schilderij niet alleen bekeken, maar ook gevoeld wordt. Wanneer iemand er troost of vreugde in vindt, of zich er zelfs in herkent. Dat zijn de momenten die mijn hart raken.

Het mooiste is wanneer een kunstwerk een snaar raakt, een herinnering oproept of een emotie weerspiegelt. Soms hoor ik dat iemand verliefd wordt op een schilderij—alsof het een stukje van hen is dat ze eindelijk hebben teruggevonden. Dat blijft magisch. Ik geloof in verbinding. Kunst is voor mij niet iets om alleen voor mezelf te houden, maar om te delen. Het delen van een werk betekent het delen van een stukje van mezelf, van een ervaring, een gevoel, een verhaal. En wanneer dat verhaal raakt bij iemand anders, ontstaat er iets bijzonders. Dat ik mijn kunst mag delen, dat mensen erdoor geraakt worden—dat is voor mij een groot cadeau. Elke keer weer.

24. Het komt altijd weer op mijn pad -16-2-2025-

Soms lijkt mijn inspiratie stil te staan. Mijn handen jeuken om te creëren, maar mijn hoofd blijft leeg. Ik kijk, ik denk, ik wacht. En dan ineens, als een vonk die overspringt, zie of hoor ik iets wat me raakt. Een beeld, een kleur, een woord. Of ik volg een workshop waarin ik nieuwe technieken, materialen of ideeën ontdek. Plots stroomt het weer: mijn hoofd vult zich met mogelijkheden, mijn handen vinden hun weg op het doek. Ik bruis en creëer, als vanzelf. Soms maak ik iets wat me diep raakt. Een schilderij, een lijn, een beweging die klopt. Die iets zegt, zonder woorden. Dan weet ik: hier zit meer in. Ik werk verder, duik in het thema, laat het me leiden. Zo ontstaan series, verbonden werken die samen een verhaal vertellen.

Ik deel graag mijn werk en mijn ideeën met mijn volgers. Niet alleen omdat het leuk is om te delen, maar omdat ik geloof in verbinding. Kunst verbindt. Het opent gesprekken, brengt mensen samen, laat hen iets herkennen van zichzelf in wat ik maak. Dat is misschien wel het mooiste cadeau.

En toch, soms twijfel ik. Mijn expositieagenda is leeg en ik maak me zorgen. Wat als niemand meer mijn werk wil zien? Wat als er geen ruimte meer is? Dan haal ik adem en laat het los. Ik zeg tegen mezelf: wat maakt het uit? En bijna altijd gebeurt het dan—uit het niets stromen de verzoeken binnen. Een galerie wil mijn werk tonen, iemand wil een schilderij kopen, een nieuw project dient zich aan. Alsof het universum fluistert: heb geduld, het komt vanzelf.

En ja, ik werk er hard aan. En ja, ik krijg hulp van Tonio en anderen om mijn ideeën te realiseren. Maar toch voelt het iedere keer weer als een klein wonder, een cadeautje. Zelfs mijn wens om in een museum te exposeren lijkt in 2026 uit te komen. Een droom die werkelijkheid wordt. Soms hoef je niet alles te forceren. Soms hoef je alleen maar open te staan en te vertrouwen. Want uiteindelijk… het komt altijd weer op mijn pad.

23. Japanse Inkt Art -8-2-2025-

 Boom & Boek

22. Bomen als Stille Getuigen van de Tijd -2 februari 2025-

Bomen zijn belangrijk in mijn leven. Ze staan in het landschap als stille getuigen, tijdloos en geduldig. In hun ringen tellen ze de jaren, als herinneringen aan seizoenen die kwamen en gingen. Ze stralen energie uit, alsof ze me willen omarmen, en hun aanwezigheid geeft me rust.

Elk jaargetijde veranderen ze, een wonderlijk schouwspel dat zich steeds herhaalt. In de lente ontluiken tere knoppen, die zich openen tot frisgroene bladeren. In de zomer bieden ze schaduw en verkoeling. In de herfst dragen ze vruchten, laten hun bladeren los en geven zichzelf over aan de winter, waar ze als monumenten in het landschap blijven staan.

Sommige bomen ken ik zo goed – en hoe goed kennen zij mij? In onze voortuin staat een eik, die onze oudste zoon als kleuter als een eikeltje in de grond stopte. Nu, jaren later, is het net als hij een krachtige boom geworden. Een symbool van groei, verbondenheid en de kringloop van het leven.

Bomen geven richting en betekenis aan het landschap. Ze zijn bakens in de natuur, oriëntatiepunten voor de ziel. Iedere boom is uniek, met een eigen vorm, ritme en karakter. Soms fluisteren ze in de wind, soms staan ze zwijgend en sterk.

Bomen helpen de lucht die we inademen te zuiveren, ze filteren het water dat we drinken en ze bieden leefruimte voor dieren. Bomen voorkomen overstromingen en erosie en helpen de bodem te vullen met voedingsstoffen die nodig zijn voor de landbouw.

Ik houd van bomen, ze zijn voor mij een inspiratiebron. Ze herinneren me eraan hoe alles met elkaar verbonden is en hoe het leven steeds opnieuw groeit en verandert.

21. Betoverd door visjes 18-1-2025

Portugal heeft mijn hart gestolen. De levendige vissersdorpjes, kleurrijke markten, charmante winkels en gezellige eethuisjes inspireerden me op een manier die ik niet had verwacht. Het begon allemaal met de sardientjes. Ze zijn niet alleen een icoon van de Portugese cultuur, maar ook een bron van eindeloze creativiteit en vreugde. Overal waar ik kwam, zag ik ze: in street art, in galeries en zelfs in de alledaagse dingen om me heen. De visjes vonden hun weg naar mijn hart, en voordat ik het wist, stroomden ze mijn schilderijen binnen.

Mijn werken met visjes variëren in formaat, van grote doeken van 122×122 cm tot intiemere stukken van 30×30 cm. Elk schilderij heeft zijn eigen unieke verhaal, net zoals elke vis in de zee. Wat me tijdens het proces het meest raakte, was hoe verschillend en eigen elk visje kan zijn. Het werd voor mij een metafoor voor de mensheid: geen twee vissen zijn hetzelfde, en dat maakt ze juist zo bijzonder. Net als mensen dragen ze allemaal een eigen karakter en schoonheid in zich.

Het schilderen van de visjes bracht me rust. Het was alsof ik in de stilte van de onderwaterwereld dook, waar alles vredig en kalm is. Tijdens het werken merkte ik hoe het observeren van vissen een meditatieve werking heeft. Hun bewegingen, de subtiele kleurschakeringen in hun schubben en de sierlijkheid waarmee ze door het water glijden, inspireerden me telkens weer om nieuwe technieken en kleurencombinaties te proberen.

Elk schilderij is een ode aan de schoonheid van de natuur en de eenvoud van het leven. Of ik nu een minimalistisch ontwerp maakte of een meer gedetailleerd. Tot 15 maart 2025 hangen twee werken met visjes bij Galerie De Kunstberg, Cultuurhuis, Dorpstraas 40 in Woudenberg.

20. Van Ambtenaar naar Kunstenaar  -14-1-2025-

In 2019 zette ik een grote stap: ik ruilde mijn baan als personeelsadviseur bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed in voor het kunstenaarschap. Het was geen gemakkelijke beslissing, maar wel een die volledig uit mijn hart kwam.

Mijn tijd bij de Rijksdienst heeft me veel geleerd over de waarde van cultureel erfgoed. De missie om de toekomst een verleden te geven voelde altijd als een groot maatschappelijk belang. Het idee dat je door het bewaren en beschermen van kunst, monumenten in en boven de grond een bijdrage levert aan het collectieve geheugen van onze samenleving, inspireerde me. Maar tegelijkertijd begon er iets te kriebelen. Een verlangen om niet alleen het verleden te behouden, maar ook actief bij te dragen aan dat erfgoed door zelf te maken, te creëren, en mijn eigen verhalen toe te voegen aan de wereld.

Die kriebel werd een missie. Ik wilde niet alleen andermans verhalen helpen bewaren; ik wilde ook mijn eigen verhaal vertellen. Kunst werd mijn taal, mijn manier om mijn gevoelens, ervaringen en gedachten vast te leggen. Nu hoop ik dat mijn werk niet alleen in het moment mensen raakt, maar ook bewaard blijft voor de toekomst. Dat het een blijvende herinnering kan zijn aan mijn bestaan, mijn reis, en wat ik heb willen delen met de wereld.

Het kunstenaarschap is een avontuur. Het vraagt om moed, om kwetsbaarheid, en om de wil om jezelf steeds opnieuw uit te vinden. Maar het geeft ook oneindig veel terug: de vrijheid om te creëren, de verbinding met mensen die mijn werk zien, en het idee dat ik met mijn kunst een stukje kan bijdragen aan dat grote, mooie geheel dat cultureel erfgoed heet. Gelukkig kon ik mijn pensioen naar voren schuiven en krijg ik nu AOW, zodat een inkomen verzekerd is, dat biedt mij de luxe om het leven van een kunstenaar te leven.

Het is mijn manier om mijn verleden, heden en toekomst samen te brengen – en hopelijk ook dat van anderen.

19. Ik voel me een bevoordeeld mens 13-1-2025

Terugkijkend op mijn leven voel ik me intens dankbaar. Al op 15-jarige leeftijd ontmoette ik mijn levensmaatje, de liefde van mijn leven. Samen hebben we een leven opgebouwd vol warmte, vreugde en avontuur. Uit onze liefde werden twee prachtige zonen geboren. Twee jongens die niet alleen leuk en mooi zijn, maar ook een talent en kracht uitstralen waar ik enorm trots op ben. Hun komst heeft ons leven verrijkt en betekenis gegeven. Samen maakten en maken we ontelbare herinneringen met diepte en hoogtepunten, maar altijd zijn we er voor en met elkaar.

Later kwamen daar kleinkinderen bij – een nieuwe dimensie van liefde en geluk. Het zien opgroeien van de volgende generatie is een voorrecht dat me vervult met een diep gevoel van dankbaarheid. Hun lach, energie en unieke karakter brengen kleur aan ons leven.

Ook mijn werkzame leven heeft me veel gebracht. Het was een bron van inspiratie en vreugde, al was het niet altijd even gemakkelijk. Ik kreeg kansen om te groeien, mezelf te ontplooien en nieuwe uitdagingen aan te gaan. Deze mogelijkheden voelden nooit als vanzelfsprekend, maar als cadeaus waar ik met volle teugen van genoot. Ze maakten me sterker en gaven me richting.

Tijdens mijn reizen ontdekte ik de wereld en vooral mezelf. De waardevolle indrukken, de mensen die ik ontmoette en de ervaringen die ik opdeed, hebben mijn horizon verbreed. Reizen is voor mij altijd meer geweest dan alleen bestemmingen; het is een innerlijke reis geweest, een spiegel van het leven.

Maar het leven kent ook andere kanten. Dierbare mensen om me heen werden ernstig ziek of namen afscheid. De ziekte en verlies van geliefden en de confrontatie met kwetsbaarheid hebben diepe indruk op me gemaakt en me gevormd. Dit zijn de lessen van het leven, de momenten die je vormen met zowel positieve als minder positieve ervaringen. Het zijn deze gebeurtenissen die je dwingen stil te staan en de waarde van het leven te beseffen.

Nu is het tijd voor ‘ME time’. Samen met mijn levenspartner Tonio aan mijn zijde, voel ik me sterker dan ooit. We kunnen samen elk avontuur aan, of het nu reizen is naar onbekende bestemmingen, samen iets moois creëren of simpelweg genieten van onze dagelijkse wandelingen in de natuur. De rust en de vrijheid van deze fase in ons leven voelt als een cadeau.

Ik voel me een bofkont. Een mens dat rijk is door liefde, ervaringen en de mensen om me heen. Het leven heeft me gevormd, met al zijn pieken en dalen. En nu, met Tonio als trouwe metgezel, geniet ik met volle teugen van elke nieuwe dag. Nieuwe avonturen, ervaringen en herinneringen. Ik ben een rijk en bevoorrecht mens.

18. De Kracht van Abstracte Kunst: Een Wereld van Emotie en Interpretatie –12-1-2025-

Als kunstenaar werk ik vaak met abstracte vormen en kleuren om gevoelens en verhalen te verbeelden. Abstracte kunst is voor mij een krachtig medium, een manier om emoties en ervaringen te vertalen zonder de grenzen van herkenbare vormen. Het geeft me de vrijheid om mijn innerlijke wereld op doek tot leven te brengen, terwijl ik tegelijkertijd ruimte laat voor de kijker om er hun eigen interpretatie en verhaal in te ontdekken.

Een Dialoog Tussen Kunst en Kijker

Wat ik het mooiste vind aan abstracte kunst, is de interactie die het opwekt. Wanneer iemand mijn werk bekijkt, brengen zij hun eigen perspectief, herinneringen en emoties mee. Een schilderij dat voor mij een moment van hoop symboliseert, kan voor een ander juist een gevoel van reflectie oproepen. Deze wisselwerking tussen kunstenaar en kijker maakt kunst zo bijzonder en betekenisvol.

De Rol van Structuur en Beweging

In mijn werk spelen structuur en beweging een grote rol. Door gelaagde verfstreken, contrasterende kleuren en vloeiende lijnen creëer ik dynamiek. Soms gebruik ik een minimalistisch kleurenpalet, zoals zwart, wit en een enkele kleuraccent, om focus en balans te brengen. Andere keren laat ik juist de kleuren dansen op het doek, om energie en levendigheid uit te drukken.

Inspiratie en Techniek

Inspiratie vind ik vaak in persoonlijke ervaringen en natuurlijke elementen, zoals de zee, bomen, bloemen en figuren. Zo maakte ik een serie Zeeuwse palen in de golvende zee, een thema dat voor mij staat voor kracht en stabiliteit in een voortdurend veranderende wereld. Het gebruik van diverse technieken en materialen helpt me om diepte en textuur aan mijn werken toe te voegen.

Het Verhaal Achter Mijn Kunst

Elk schilderij vertelt een verhaal. Of het nu een abstract werk is vol kleur en emotie, of een roodborstje dat herinnert aan mijn moeder, ik werk altijd vanuit mijn gevoel en hart. Mijn wens is dat de kijker niet alleen het beeld ziet, maar ook de onderliggende lagen van emotie en betekenis voelt.

De Waarde van Delen

Het exposeren van mijn werk is een van de meest waardevolle aspecten van mijn kunstenaarschap. Het delen van mijn verhalen en horen hoe anderen mijn werk ervaren, is als het ontvangen van een cadeau. Het is in die ontmoetingen, die gesprekken, dat ik de verbinding voel die kunst zo speciaal maakt.

Een Uitnodiging

Ik nodig je uit om mijn werk te bekijken en je eigen emotie en verhaal erin te ontdekken. Laat je inspireren door de kleuren, structuren en bewegingen, en voel hoe de kunst met je in gesprek gaat. Mijn schilderijen zijn niet alleen beelden; het zijn poorten naar een wereld van gevoel en interpretatie.

Wil je meer zien of lezen over mijn werk? Neem dan een kijkje op mijn website: www.RietjeArt.nl. Ik kijk ernaar uit om mijn kunst met je te delen en wie weet ontmoeten we elkaar eens bij een expositie of in een inspirerend gesprek over kunst.

  9-1-2025

17.  Nieuw Project: Kleurrijke Expressie met Faber-Castell Kleurpotloden

Met veel enthousiasme begin ik aan een nieuw project waarin ik ga werken met Faber-Castell kleurpotloden. Deze kleurpotloden staan bekend om hun hoge pigmentgehalte en kleurechtheid, wat ze perfect maakt voor het creëren van levendige en duurzame tekeningen. Mijn doel is om in dit project de veelzijdigheid van kleurpotloodtechnieken te verkennen. Van subtiele schaduwen en zachte overgangen tot krachtige kleuraccenten en gedetailleerde lijnen, deze kleurpotloden bieden de precisie en intensiteit die ik zoek.

Dit project zal, zoals altijd, emotie en verhaal centraal stellen. Elk werk wordt een ontdekkingsreis in kleur, vorm en expressie, met oog voor detail en de mogelijkheid om mijn eigen stijl verder te ontwikkelen. Ik kijk ernaar uit om de eerste schetsen te delen en jullie mee te nemen in dit creatieve proces!

 16. jaarsovergang 2024/2025

15. ‘Ik voel me een pelgrim op reis’ december 2024

Kunst maken is voor mij meer dan alleen een creatief proces; het is een persoonlijke reis. Als een pelgrim die het onbekende verkent, haal ik inspiratie uit mijn ervaringen en emoties. Elke stap, elk gesprek en elke ontmoeting draagt bij aan mijn artistieke ontwikkeling en verrijkt mijn werk. Het voelt alsof ik onderweg ben naar een bestemming die ik misschien nooit volledig zal bereiken, maar juist in het onderweg zijn vind ik mijn kracht.

Mijn reizen zijn vaak de aanleiding voor nieuwe kunstwerken. De landschappen die ik zie, de kleuren die ik absorbeer, en de cultuur die ik ervaar, vinden vaak hun weg naar het doek. Of het nu de warme tinten van een mediterraan landschap zijn of de dynamiek van een drukke stad, deze indrukken transformeer ik in beelden die spreken vanuit mijn hart.

Onderweg ontmoet ik mensen – bekenden en onbekenden – die mijn blik verruimen. Gesprekken over kunst, het leven, dromen en uitdagingen inspireren me om nieuwe perspectieven te verkennen. Ik ben altijd benieuwd wat deze ontmoetingen me kunnen leren en hoe ze mij uitdagen om te groeien als kunstenaar en mens.

Naast de persoonlijke ontmoetingen zijn er ook de stille verhalen van de natuur. Tijdens mijn wandelingen zie ik hoe licht speelt met schaduw, hoe wind patronen creëert in water, en hoe seizoenen veranderen. Deze momenten van verbinding met de natuur brengen rust en een diepe waardering voor de eenvoud en complexiteit van het leven. Het zijn deze indrukken die mijn werk een unieke gelaagdheid geven.

14. Een Verleden voor de Toekomst – Nieuw Kunstproject met houten bakken 15-11-2024

Dit project is opnieuw een samenwerking met Tonio, een vakman met een passie voor houtbewerking, aan een serie kunstwerken die verleden, heden en toekomst met elkaar verbinden. Dit nieuwe avontuur combineert ambachtelijk handwerk met kunstzinnige expressie, waarbij materialen met een verhaal centraal staan. De Basis: Handgemaakte houten bakken beplakt met oud frans linnen beddengoed. Tonio heeft speciaal voor dit project prachtige houten bakken vervaardigd in twee maten: 60x30x5 cm en 120x30x5 cm. Strakke vormen en hoogwaardige afwerking maken deze bakken tot perfecte dragers van ons gezamenlijke idee. Ze zijn niet zomaar een basis, maar een belangrijk element in het werk.

Het project “Een verleden voor de toekomst” onderzoekt de vergankelijkheid van het landschap en de rol van herinneringen in een wereld die steeds sneller verandert. Het verouderingsproces is begonnen: roest, azijn, jute, bedlinnen en hemelsblauw – elementen die niet alleen een visuele transformatie doormaken, maar ook een symbolische reflectie van tijd en herinnering. De natuur, net als het menselijk leven, is voortdurend in beweging, en dit project legt de sporen vast van die veranderingen. Het landschap wordt een echo van het verleden, waarin verval en vernieuwing hand in hand gaan. Het roestige staal van verwaarloosde structuren, de geur van azijn in de lucht, het versleten jute en bedlinnen dat ooit een thuis bood – al deze elementen dragen bij aan een verhaal dat zich langzaam ontvouwt in de tijd. De kleuren van het project, van het sombere roestbruin tot het dromerige hemelsblauw, weerspiegelen niet alleen de fysieke verschijnselen van veroudering, maar ook de emotionele lading die elk voorwerp, elke plek met zich meedraagt. Het landschap wordt een canvas van herinneringen, een visueel archief dat ons aanmoedigt om na te denken over wat we bewaren, hoe we het bewaren, en wat we verliezen in de loop van de tijd. “Een verleden voor de toekomst” is daarmee meer dan een kunstproject – het is een oproep om bewust om te gaan met de sporen die we achterlaten en een reflectie op de voortdurende wisselwerking tussen verleden, heden en toekomst. Het is een zoektocht naar betekenis in een wereld die altijd in verandering is, waar de echo’s van wat was, ons voortdurend omarmen.

Het proces van roest en azijn heeft verbluffende kleuren en texturen opleverd. De reactie tussen het ijzer (roest) en de azijn zorgt voor een chemische interactie die de roest versnelt en variaties in kleur en patronen creëert. Dit proces wordt “verroesten met azijn” genoemd.

13. De Kracht van Exposeren: Mijn Verhaal Delen via Kunst (16-11-2024)

Exposeren is voor mij veel meer dan alleen het tonen van mijn schilderijen. Het is een uitnodiging aan de wereld om mijn verhaal te ontdekken en het te verbinden met dat van anderen. Elk van mijn werken is ontstaan vanuit een gevoel, een emotie, een ervaring die ik niet alleen met mijn handen, maar ook met mijn hart heb vastgelegd. Die verbinding tussen maker en kijker maakt voor mij het proces van exposeren zo bijzonder. Heb jij een leuke bijzondere galerie of locatie waar veel mensen komen, dan kom ik graag bij jou exposeren. Neem contact met me op via het contactformulier.

12. Serie Verstilling (augustus 2024)

Momenteel werk ik aan de serie “Verstilling”. Verstilling is momenteel een ding in mijn leven, ik probeer dagelijks momenten van verstilling te ervaren. Verstilling ervaar ik in de natuur, tijdens onze dagelijkse wandelingen. In de stilte roept de Koekkoek en ik roep terug en hij antwoordt Koekkoek. Dat tovert dan een glimlach op mijn face en geeft mij een intens rijk geluksgevoel. Verstilling vind ik ook aan het water met alleen het geluid van het stromen of de golven die komen en gaan. De intense kracht van water blijft een grote aantrekkingskracht op mij uitoefenen. Verstilling vind ik ook in mijn atelier als ik bezig ben met het proces van creëren om kleuren te laten zijn en ze de ruimte te geven om te mogen vloeien. Verstilling is niet zo eenvoudig, er zijn altijd weer factoren die de rust verstoren. Het helpt mij om het te laten zijn en het te laten gebeuren en terug te gaan naar de verstilling in mezelf en in mijn werk. Met de werken die een verstilling uitstralen wil ik de rust en stilte weergeven, die mij zo gelukkig maken, je zult vaak de kracht en stilte van de natuur herkennen in deze werken. Ik hoop dat de kijker de verstilling zal ervaren en er zijn eigen emotie in terug zal vinden. “Kunst is reflectie het zegt iets over mij maar ook over de ontvanger” juist de wederkerigheid maakt het creëren van kunst boeiend.

11. Serie Petite Fleur (juli 2024)

Ik heb een serie kleine schilderijtjes met bloemen in een vaas gemaakt met prikkelende namen. Iemand vroeg aan me: ‘heb je dan allemaal vazen bloemen als voorbeeld staan”. Nou nee, het zijn bloemen en vazen die ontstaan op het doek. Ik begin met een kleur voor de ondergrond en als die droog is ga ik spelen met verschillende materialen, vormen en kleuren. De lol is dat het niet aan de werkelijkheid hoeft te voldoen, dat geeft mij de vrijheid om te spelen en het te laten gebeuren. Soms denk ik leuk en soms denk ik nou ik weet het niet, maar meestal laat ik het gewoon zijn voor wat het is. Ik houd van imperfectie en dat is bij deze werken te zien en ervaren. Vervolgens geef ik het een nogal ongebruikelijke naam en klaar. Soms vragen mensen: “zijn dit pioenrozen of ranonkels, klaprozen of tulpen”. Ik weet het niet, ik had niet de intentie om een bepaalde bloem te schilderen, het mag dus zijn wat jij er in ziet. Voor mij is dit echt spelen, creëren, loslaten en zijn. Omdat deze schilderijtjes erg gewild zijn merk ik dat er meer mensen zijn die van de schoonheid van imperfectie houden.

10. Expositie vanuit Maatschappelijk belang (juni 2024)

Wat veel mensen zich niet realiseren is dat een expositie voorbereiden en inrichten veel werk is en dat je dan als kunstenaar ook hoopt dat al je inspanningen beloond worden, dat kan door enthousiaste reacties, mooie ontmoetingen en gesprekken, maar verkoop is natuurlijk altijd weer de kers op de taart.  Vanuit maatschappelijk oogpunt heb ik besloten om minimaal een keer per jaar te exposeren in een zorginstelling. Zorginstellingen kunnen wel wat kleur aan de muur gebruiken en om Kunst Levend te houden is het goed voor de bewoners als er afwisselende exposities gehouden worden. Mijn favoriete instelling is Norschoten in Barneveld, ik krijg daar altijd zoveel blije gezichten van die mooie kleur op de muur en ik heb er zelfs twee keer een werk verkocht. Norschoten zoekt altijd nieuwe kunstenaars die, het liefst grote kleurrijke schilderijen voor drie maanden willen exposeren in de gangen en openbare ruimtes. Belangstelling, aanmelden kan via het contactformulier aan mij, ik zorg dan dat het bij de juiste persoon terecht komt. Ik nodig kunstenaars uit, om net als ik, af en toe vanuit maatschappelijk belang te exposeren bij een zorginstelling bij jou in de buurt. Wie goed doet goed ontmoet.

Voor commerciële instellingen bied ik mijn werk aan op basis van KunstUitleen.

9. Project “Kleine Schilderijtjes” (juni 2024)

Tijdens onze camper reis van 14 weken door Spanje en Portugal maakte ik elke dag een tekening in mijn beelddagboekje en zo ontstond een mooi verslag van onze reis. De meeste tekeningen zijn erg privé maar enkele waren de moeite waard om verder uit te werken. Ik had ook kleine doekjes, papier en verf en potloden meegenomen om mijn indrukken en herinneringen vast te leggen.

Ik maakte met pastelkrijt op zwart papier een aantal abstracte tekeningen, die ik echt nog een keer in het groot wil uitwerken. Ze zijn nu te verkrijgen op papier, heb je belangstelling dan laat ik ze natuurlijk professioneel inlijsten.

De tekeningen nodigde me uit tot het maken van kleine schilderijtjes. Ik ontdekte dat, kleine schilderijtjes sparen de nieuwe woontrend is, en dat paste mooi bij mijn behoefte van dat moment om kleine schilderijtjes te maken met verschillende materialen, kleuren en afmetingen. Zo ontstonden een aantal kleine schilderijtjes op hout, doek en papier. Ik vind het fijn om in series te werken omdat ik dan in een bepaalde flow kom en dat voelt heel fijn. Op een bepaald moment heb ik het kunstje onder de knie en is de inspiratie op, dan is het tijd voor een nieuw project. Je vindt de meeste kleine schilderijtjes op mijn website. Ik neem ze mee op mijn zomertour en ze zijn te zien en koop bij WardsArt in Barneveld. Natuurlijk ben je ook welkom bij mij thuis in Stoutenburg, vul het contactformulier in en ik neem contact met je op.

8. Serie Petite Fleur (juni 2024)

Bij Jan Ansink in Kootwijkerbroek kocht ik hele mooie kleine linnen blokdoekjes van 30x40x5 cm. De eerste vaas met bloemen was gemaakt en ik kreeg er hele leuke enthousiaste reacties op. Dat maakte me zo enthousiast om door te gaan verschillende vazen verschillende kleuren maar ook verschillende materialen gebruikte ik en zo ontstond de serie van twaalf kleine schilderijtjes met bloemen. Ik schikte de bloemen in vlakken en kleuren op het doek, net als in de natuur in kleur, schoonheid en eigenzinnigheid. Ik houd van bloemen en van imperfectie en daar staat deze serie symbool voor. Schoonheid in Imperfectie dat maakt iets los bij mij en bij de kijker. Je vindt deze en andere kleine schilderijtjes op mijn site.

7. Nieuw Promotie materiaal (december 2023)

Kunst maken is natuurlijk het allerleukste voor een kunstenaar en daarna het delen van je kunst met kunstliefhebbers. Als kunstenaar wil je graag je werk delen met kunstliefhebbers, dat kan digitaal via je website, sociale media, op verschillende kunst websites, lid te zijn van kunstcollectieven, via exposities en kunstmarkten.

Naast het maken van kunst moet een kunstenaar ook zijn werk promoten om te verkopen. Ik voel me rijk dat ik in mijn netwerk mensen heb die me helpen met promotiemateriaal ontwerpen en maken.  Sebastiaan ontwierp mijn logo, visitekaartjes, stickers, kunstkaarten en een spandoek om kunst van RietjeArt onder de aandacht te brengen van een breed kunstminnend publiek.

6. Kunst maken is voor mij een avontuur (juni 2023)

Kunst maken is voor mij  een avontuur, een reis naar zelfontplooiing, om mijn ervaringen en emoties te verwerken experimenteer ik met verschillende stijlen kleurstellingen en materialen. Zo ontstaat er elke keer weer iets nieuws en blijf ik mezelf en de kijker verrassen.

5. Je hebt verschillende stijlen, waarom is dat?

Mensen zeggen soms, jouw werk is zo verschillend van stijl en materiaal, waarom is dat?

Kunst maken is voor mij een avontuur, een reis naar zefontplooiing, mijn reis naar ontdekken wat kan ik, wat gebeurt er als ik dit doe en wat gebeurt er als ik dat doe. Wat gebeurt er als ik stop, wat gebeurt er als ik door ga. Wat kan ik met welke materialen en technieken. Leergierig als ik ben wil ik materialen uitproberen en technieken leren. Juist de veelzijdigheid kenmerkt me. Kunst maken is voor mij geen middel om geld te verdienen, kunst maken is voor mij mijn eigen persoonlijke ontdekkingsreis, Mijn leven is mijn persoonlijke reis, mijn persoonlijke ontwikkeling, mijn ervaringen en emoties die terug te zien zijn in mijn werk met materialen die op dat op dat moment voor handen zijn, of die op dat moment mijn aandacht hebben getrokken.

Zo ontstaat mijn werk, die altijd mijn emotie van dat moment weergeeft. Mijn leven is een reis, een avontuur en dat zie je terug in mijn werk. Geen dag is gelijk, geen werk is gelijk……..daarom vind je zoveel verschillende stijlen in mijn werk. En dat is wie ik ben, met zoveel verschillende kanten, emoties en ervaringen….. Ik wil maken wat mij op dat moment inspireert met de middelen die mij op dat moment voor handen zijn. Ik schilder niet voor de productie, ik schilder voor mijn eigen ontwikkeling. DAAROM IS DAT!

4. Luchten, water en de zon, ik kan er uren naar kijken (april 2023)

Elke keer weer blijf ik me verbazen over de kleuren die de natuur ons biedt. Van grauw grijst tot intens oranje. In de luchten zitten zoveer kleuren, van oker tot paars en van geel tot oranje. De luchten zijn maar zo zelden helder blauw. Ja helder blauwe luchten geven mooi weer, maar voor mij blijven wolken luchten toch altijd het mooiste om te zien en ervaren. Of een zonsondergang waarbij de zon het water kust en het water de zon spiegelt. Hoe mooi als je dit als toeschouwer dit wonder van de natuur mag ervaren.

Water is de spiegel van de natuur, ze weerspiegelt wat ze ziet, maar ze is ook een spiegel van de rotzooi die wij in het water achterlaten, het bodemwater is de spiegel van de mensheid. Luchten, water en de zon ik kan er uren naar kijken en dat zie je terug in mijn werk.

3. Kunst is reflectie (november 2022)

Kunst zegt iets over de maker, maar net zoveel over de ontvanger. Als ik kunst maak ben ik altijd in een bepaalde stemming en ervaar ik een emotie. Deze zijn terug te vinden in mijn werken in vormen en in kleuren. De sfeer die ik op dat moment ervaar zie je terug in mijn werk.

De ontvanger ervaart in mijn werk met zijn eigen emotie, hij/zij ziet soms dingen in mijn werk die ik zelf helemaal niet heb gezien of ervaren. Ik nodig dan ook graag elke kunstliefhebber uit om wat langer naar een kunstwerk te kijken en te ervaren wat het doet, wat roept het bij je op, wat zie jij voor figuren of welke sfeer proef jij. Neem dus eens de tijd om wat langer stil te staan bij een kunstobjct en kijk wat verder.

2. Mijn portretten hebben altijd een naam (februari 2022)

Ik maak graag portretten, soms zijn het bekende, maar meestal niet. Soms heb ik een voorbeeld, maar soms ook niet. Maar altijd geef ik ze een naam, Edith, Margreet, Luciene, Maxiem, Ariel, Inez, Emma, Marlene, Cleo of Jimmy. Ik maakte ook Lady in Red en een zelfportret en een portret van onze zoon Matthijs. Op vakantie maakte ik een abstract portret van buurman Jan. Door ze een naam te geven worden het levende personen, die op het doek verder leven.

1. Ik maak Kunst met een Boodschap (Januari 2022)

Soms vragen mensen wat bedoel je daar mee, dan antwoord ik altijd: “Mijn werken zijn wat meer als een doek met een afbeelding in verschillende kleuren”.

Als ik werk luister ik soms naar muziek, deze vertaal ik dan weer in mijn werk. Vaak ontstaat het vanzelf en soms heeft het wat extra tijd nodig. Soms ben ik verdrietig, moe, blij, vrolijk, bezorgd of boos, deze emoties zijn dan weer terug te zien in mijn werk. Soms heb ik wat beleefd, gezien, ervaren of heb ik een gesprek gehad wat mij inspiratie geeft tot werk. Soms heb ik een expositie of een museum bezocht en hebben deze kunstenaars me beinvloed of heb ik een iets gelezen of gehoord wat me bezig houdt, soms is het de actualiteit of een thema wat me raakt, altijd leg ik de emotie van het moment vast in het werk.

Altijd geef ik aan mijn werk een naam en een verhaal (boodschap) mee, een soort overweging. Met deze Boodschap hoop ik dat de kijker mijn werk beter begrijpt. Maar het staat hen natuurlijk vrij om hun eigen beleving te ervaren, daar over na te denken en praten. Als dat gebeurt dan ben ik tevreden.