Tijdens mijn reizen door het Spaanse gebergte ontmoette ik de amandelboom in al haar gedaanten – zwart en kaal in de kou, ontluikend in zachtroze bloei, en later frisgroen en vrucht dragend. Donker van stam, fier van vorm, trotseerden deze bomen het ruige landschap met stille kracht. Deze drie bomen dragen het verhaal van mijn reizen – een ode aan groei, veerkracht en nieuw leven.

Een kale amandelboom stil en donker 
Zonder blad, zonder bloesem – en toch vol belofte.
In deze periode van rust houdt de boom zijn kracht in stilte vast.
De takken reiken naar de hemel, als armen die weten dat er iets komt.
Straks zal de bloesem verschijnen, licht en teder,
en daarna de vruchten – voedzaam, vol leven.
Maar nu, in deze verstilling, rust de boom.
Hij herinnert ons aan het belang van wachten,
aan de schoonheid van het tussenin.
Aan de kracht van geduld.

 

“Amandelboom in bloesem”
Onder de eerste zonnestralen van het voorjaar ontwaakt de amandelboom in stilte. Zijn takken, tot voor kort nog kaal en verstild, dragen nu een wolk van tere bloesems — een zweem van roze, als een belofte aan de lente. De lucht is zacht en geurig; elk bloemetje lijkt een fluistering van nieuw begin. Vogels fladderen tussen de takken, als dansende gedachten in een stil moment. De boom staat daar, trots en kwetsbaar tegelijk, als een levend gedicht dat vertelt over hoop, groei en het wonder van wederkeer.

“Amandelboom in frisgroen”

In het zachte licht wiegt de amandelboom, omhuld door frisgroen blad. Tussen de takken groeien de eerste vruchten – jonge amandelen, stil en teder. Een teken van nieuw leven, van hoop die zich in stilte ontvouwt.

Inkt, aquarel en potlood op A4 Aquarel papier

Prijs 200 euro incl zwarte lijst en passe-partout, los of samen te koop.