Waar is de Tijd, Hier is de tijd

Ode aan Esther Jansma

-24 december 1958 – 23 januari 2025-

Archeologie

Als we ons dan toch moeten kleden

tegen kou bijvoorbeeld of in naam van iets

in resten van dit of dat verleden verhalen en geheugensteuntjes die niets

vertellen dan dat we er al waren

in de tijd die bestond voor dit heden

als wij onszelf alleen in het nu kunnen bewaren

door onszelf voortdurend uit te vinden in het nu

dan liefst eenvoudig aan de hand van kleding

je zit aan tafel. Opeens zie je hoe iemand

ijs overstak, hoe hem de kou beving

of een ander einde en je zegt:”kijk,

hier heb je zijn schoenen, leren mantel, wanten.”

“Waar is de tijd? Hier is de tijd”

Uit de bundel “Altijd Vandaag” van Esther Jansma

Op 22 mei 2006 kreeg ik een eerste druk van deze bundel van Esther Jansma. Voorin schrijf ze “Voor Riet, omdat je een goed mens bent!” Esther was een groot schrijver, wetenschapper, archeoloog en dendroloog, maar voor mij was ze vooral een mooi mens en collega. Op 23 januari 2025 overleed Esther.

Thema bij ELTA was gedichten en juist op de dag dat we startten met dit thema overleed Esther, daarom heb ik mijn werken gemaakt bij dit gedicht “Archeologie” waarin de ringen van bomen en de lagen in de grond verhalen vertellen uit het verleden. De Eik staat voor het leven in het nu.

Het gedicht Archeologie van Esther Jansma speelt met tijd, herinnering en de gelaagdheid van het verleden. Als archeoloog, dendroloog, dichter en verhalen verteller onderzoekt Jansma in haar werk hoe sporen uit het verleden zich verhouden tot het heden.

In Archeologie beschrijft Esther hoe wat verloren lijkt, toch nog aanwezig is – in resten, in taal, in herinneringen. De tijd wordt niet gezien als een rechte lijn, maar als iets dat zich opstapelt in lagen, net zoals archeologische vondsten onder de grond verborgen liggen. Dit idee weerspiegelt hoe menselijke ervaringen en geschiedenis bewaard blijven, soms zichtbaar, soms verborgen onder de oppervlakte van het nu.